Vrijgekocht uit schuldslavernij!

Op mijn (Arnout) eerste reis naar Pakistan in 2021 stond het vrijkopen van het gezin Ravi op het programma. Het fenomeen schuldslavernij kende ik nog niet. Het bezoeken van de baksteenfabriek was al een hele onderneming. De baksteenfabrieken liggen buiten de stad in het platteland.

Aangekomen tref je dan een gezin aan wat met z’n allen in de weer is om klei te maken, deze in een “kruiwagen” te scheppen en van de klei bakstenen aan het maken is. Met 35 graden (nu nog) en al het stof en zware arbeid geen pretje. Laat staan dat de kinderen niet op school zitten…

De bakstenen moeten kunnen drogen in de zon. In het regenseizoen is dat vrij lastig. Hoog zomer met 50 graden werken de meeste mensen zeer vroeg in de ochtend, totdat het niet meer te harden is. Vaak staan er in de contracten dat je nergens anders mag werken in die tijd, of dat er überhaubt niet mag worden (bij)gewerkt op andere plekken.

2021 was de familie van Ravi het eerste gezin wat we vrijkochten. Door een tragische zwangerschap en daarna geconfronteerd met een enorme ziekenhuisrekening werden ze noodgedwongen een lening af te sluiten bij een baksteenfabriek eigenaar.

Na het vrijkopen konden ze terug naar hun eigen huis en door de maandelijkse ondersteuning konden de kinderen weer naar school!